Muziekquizzen.be

Een optreden waar ik zowaar meer naar uitzag dan een Hip-gig, het wil wat zeggen... Gisteren (dinsdag 5 augustus) stond de noise-legende uit Seattle op het podium in Lokeren. De Lokerse Feesten pakken dit jaar uit met enkele zeer grote namen, maar deze sprong er bovenuit.

Het was trouwens ook de eerste keer in de 16 jaar dat ik optredens doe dat ik een camera meehad. Hierbij dus enkele beelden.
Opwarmer Triggerfinger mocht er best wezen, aftershow Supergrass voelde wat zwakjes aan wegens de wervelwind genaamd Sonic Youth. Foei, programmatoren!
Anyhow, Ranaldo en Moore vlogen er direct in met de drumstokjes om het maximum aan feedback en noise uit hun gitaren te krijgen. De eerste nummers waren nog wat zoeken en het waren ook niet onmiddellijk de bekendste nummers. Toen Eric's Trip (uit classic Daydream Nation, met Ranaldo op zang) werd ingezet en zeker wanneer Bull in the heather hierop volgde werd het publiek stillaan wild. De sfeer zat er in en dat zorgde ook voor het enige minder leuke moment van de avond: de opkomst naar de eerste rijen van de dopeheads. Een drietal volledig dronken/geïntoxiceerde/infantiele personen (schrappen wat niet past) deden hun uiterste best om de sfeer te vergallen met hun wilde, oncontroleerbare stuiptrekkingen. Negeren is de boodschap en genieten van ondermeer Drunken Butterfly (We love you too, Kim!) of een kort maar ziedend Teen Age Riot als ultieme bis. De volgende keer graag in zaal en het mag gerust een uurtje langer.

Setlist

The Burning Spear
The Sprawl
'Cross The Breeze
The Wonder
Hyperstation
Eric's Trip
Bull in the Heather
Drunken Butterfly
Mote
Jams Run Free
Pink Steam
Silver Rocket
___
Shaking Hell
Teenage Riot

Het valt toch op dat er vooral uit Daydream Nation gepikt werd, een cd die ze vorig jaar terug in de spotlights plaatsten (wegens 20 jaar oud).

EmBee (Marc, de Polkaheer) heeft geen internet, heb hem zojuist je recensie voorgelezen; hij was er ook en is het volledig met je eens, ze waren geweldig. Eén opmerking echter: ze zijn NIET van Seattle, maar WEL uit New York afkomstig.....

Eén van hun cd's heet "Murrey street", een zijstraat van Ground Zero; dat is niet hun privé-adres, maar het adres van hun opname-studio....

ah, idd.

peegee schreef:EmBee (Marc, de Polkaheer) heeft geen internet, heb hem zojuist je recensie voorgelezen;

Dat had ik willen meemaken.
Allez zeg, ze bestaan nog, mensen zonder internet.

LOKERSE FEESTEN - WOENSDAG 6/8

TIM VANHAMEL maakte met "Welcome To The Blue House" een schitterende CD. Gisteren kon hij de hoge verwachtingen echter niet volledig inlossen. Tim is nu éénmaal niet de allerbeste zanger (Mauro where are you?), Tim en band leken me ook niet echt enthousiast te staan optreden. Een concert met hoogtes en laagtes.

Was dat nu echt SIOUXSIE gisteren in Lokeren? Pas toen haar rimpels close op het scherm verschenen, werd duidelijk dat het idd de 51-jarige new wave diva was. Siouxsie in topvorm, afgetraind als nooit tevoren.
En dan die prominent aanwezige basgitaar, alsof het weer 1983 was. De nieuwe nummers klonken verrassend sterk en we kregen al vroeg het ijzersterke trio "Christine", "Happy House" en "Israel". Net toen we ons opmaakten voor een zinderende finale met nog enkele klassiekers, was het afgelopen. Geen klassiekers, geen bisnummers. Een coitus interruptus als het ware (om de woorden van die andere new wave legende Fad Gadget te gebruiken).

Tijd voor MASSIVE ATTACK. Ik hoor hen al eens graag passeren op de radio. Maar een heel concert is voor mij toch een veel te zware opgave. Het komen en gaan van de gastzangers en -zangeressen deed me al eens aan de legendarische Gong Show denken, alleen ontbrak die gong om het nummer te beëindigen. Wel een sterke finale met klassiekers als het dreigende "Inertia Creeps" (als ik Joost mag geloven toch), het nog altijd even fris klinkende "Unfinished Sympathy" en hun wat mij betreft beste nummer "Karma Coma".

rino schreef:LOKERSE FEESTEN - WOENSDAG 6/8

TIM VANHAMEL maakte met "Welcome To The Blue House" een schitterende CD. Gisteren kon hij de hoge verwachtingen echter niet volledig inlossen. Tim is nu éénmaal niet de allerbeste zanger (Mauro where are you?), Tim en band leken me ook niet echt enthousiast te staan optreden. Een concert met hoogtes en laagtes.

Was dat nu echt SIOUXSIE gisteren in Lokeren? Pas toen haar rimpels close op het scherm verschenen, werd duidelijk dat het idd de 51-jarige new wave diva was. Siouxsie in topvorm, afgetraind als nooit tevoren.
En dan die prominent aanwezige basgitaar, alsof het weer 1983 was. De nieuwe nummers klonken verrassend sterk en we kregen al vroeg het ijzersterke trio "Christine", "Happy House" en "Israel". Net toen we ons opmaakten voor een zinderende finale met nog enkele klassiekers, was het afgelopen. Geen klassiekers, geen bisnummers. Een coitus interruptus als het ware (om de woorden van die andere new wave legende Fad Gadget te gebruiken).

Tijd voor MASSIVE ATTACK. Ik hoor hen al eens graag passeren op de radio. Maar een heel concert is voor mij toch een veel te zware opgave. Het komen en gaan van de gastzangers en -zangeressen deed me al eens aan de legendarische Gong Show denken, alleen ontbrak die gong om het nummer te beëindigen. Wel een sterke finale met klassiekers als het dreigende "Inertia Creeps" (als ik Joost mag geloven toch), het nog altijd even fris klinkende "Unfinished Sympathy" en hun wat mij betreft beste nummer "Karma Coma".

Ik miste vooral Horace Andy als gastzanger. En hoewel de propagandeske (?) lichtshow imposant en intrigerend was, leidde het de aandacht soms teveel af van de muziek. Net als die onnozele sms'en trouwens onder de videoschermen die al een paar jaar op mijn zenuwen werken en nu een wijdverspreidde plaag zijn op festivals.

Heeft een van jullie zich laten verleiden door een verpleegstertje, dat een tatoe zette van een cola-baxter? Ik wel, en hij is er nog niet af........

peegee schreef:Heeft een van jullie zich laten verleiden door een verpleegstertje, dat een tatoe zette van een cola-baxter? Ik wel, en hij is er nog niet af........

Ik heb hier al een privé-verpleegster bij mij thuis, da's al voldoende. :thefinger:

peegee schreef:Heeft een van jullie zich laten verleiden door een verpleegstertje, dat een tatoe zette van een cola-baxter? Ik wel, en hij is er nog niet af........

Dat schaars geklede, uitermate verleidelijke verpleegstertje dat wel nog veel meer leek te willen zetten dan een tattoo?
Neen, niet gezien.

Zo zie je maar hoe elkeen optredens beleeft op zijn/haar eigen manier:

- Sonic Youth: een heerlijk noisy playlist maar ik zou hier eerder 'ongeïnteresseerd' schrijven als het over de houding op het podium gaat. Misschien wordt dit eerder geduld van zo'n monumenten dan van ...

- Tim Vanhamel: niet altijd raak maar toch enkele sterke momenten gehoord, zeker als het Millionaire-straatje werd ingeslagen. En hij praatte tussendoor tenminste even met het publiek

- Siouxsie: legt volgens mij nog moeiteloos haar benen in haar nek Hier vond ik de klassiekers dan weer ongeïnspireerd, eerder van 'we moeten dit nu eenmaal spelen', heel vlak zonder wendingen in de nummers. Ik vond de (voor mij) onbekende nummers veruit de beste.

- Massive Attack: vond ik super! Voor mij telkens op het ideale moment de overgang van donker naar lieftallig naar een stevige uitbarsting en weer terug. Safe from harm vond ik bv. geweldig Leuke visuals ook. Het enige optreden waarvoor ik opnieuw hetzelfde inkomgeld zou betalen om ze vanavond weer te zien.

Massive Attack wou ik ook wel zien. De vorige keren vond ik ze telkens super.
En voor mij hoeven al die praatjes tussenin niet. Van sommige bands is het zelfs storend, tenzij je een talent hebt voor dat soort dingen.