Underground Muziekquiz, vr 3 maart, Kortrijk
Geplaatst: za 04 mar 2017, 18:16
Eddy had deze inkijk in zijn zieke geest aangekondigd als 'vochtig en ongezellig', en heeft dat niet kunnen waarmaken. Gewoon gezellig, was het er, Markies de Sade nog aan toe, daar in de deugnieterigste kelder in Kortrijk. Ja, je moest je antwoordbladen zelf doorgeven, je drank ook zonder dat je ook maar wist voor welke tafel die bestemd was, je zag geen kl+?*n van het scherm omdat je concurrenten er voor zaten, of een pilaar of een muur. De patchouli rook naar het putteke (en angstzweet van de deelnemers), het ene clipje klonk al wat beter / luider dan het andere, enzovoort enzoverder. En juist dat maakte deze Undergroundquiz zo - dit woord past hier als een tang op een varken maar door de schimmelsaanslag op onze hersenen kunnen we even geen vuiger alternatief bedenken - charmant.
Waar het op aankomt: de paar ploegen die tegen beter weten in de kelder zijn ingedoken, hebben én underground gekregen (eens iets anders dan de deuntjes van week na week - niets mis mee, maar met een quiz die er helemaal van wegblijft evenmin) én kunnen scoren: het was haalbaar en speelbaar, ook al passeerden er dingen als Klaus Nomi of GG Allin, die zelfs in de 'alternatieve' quizzen op de kalender weinig 'airplay' krijgen.
Eddy slaagt er nu al in om 3 doelgroepen te bedienen: zijn Bizarre Muziekquiz is een algemene muziekquiz met eigen smoel, maar speelbaar. Zijn metalquizzen zijn speelbaar, maar overduidelijk Eddy. En zijn Undergroundquiz deliverde, maar was ook Eddy ten zweetvoeten uit.
Goeie vondsten: openen met een nummer uit het eerste album van een artiest, en daar dan de hoes van zijn laatste aan kopplelen. En eindigen met een ronde die net het omgekeerde deed. Of de ronde Untitled: ik dacht, nu gaan we het krijgen - een onhaalbare ronde hidden tracks van obscure uitvoerders - maar nee, ook hier bleven we scoren. de bonusronde was eigenlijk te laat, maar door het technologische hoogstandje met de stembakjes ook wel eens interessant als experiment. Multiple choice is not done voor een hele quiz, maar met deze uitsmijterronde was het wel ok. En dat je bij een misser meteen aan de schandpaal werd genageld, was ook verteerbaar in dit keldersfeertje.
De underground tapte ook uit verschillende krochten: van metal over dance tot punk en wave tot zelfs een streepje jazz (Strange Fruit van Billie Holiday), altijd wel met een industrieel of zwart trekje of toch minstens een korrel in de stem of een iets bozere beat of een bizar hersenkronkeltje.
Zelf blunderde ik met NOFX en Treponem Pal, en passeerden er nog een pak dingen waarvan je denkt: dit wist ik eigenlijk wel. Maar het is niet je dagdagelijkse meug en echt er op geoefend raak je niet door andere muziekquizzen. En dat was net het leuke aan de avond: het stof werd eens afgeblazen van muziekjes die al een tijdje geen daglicht meer hebben gezien in je geheugen.
Het scoreverloop verliep ook behoorlijk interessant, met enkele serieuze zwiepen in het klassement, maar toen de aap helemaal uit de mouw kwam bleken dat toch weer de Would Be Monkees te zijn die zich het meest in hun sas voelden bij al dat sinisters dat Eddy voorschotelde.
Met onze onuitgegeven Locos dieselden we in het begin wat mee in het klassement, maar ergens schoot er toch een turbo aan die ons even naar een 4e stek leidde, die we alsnog toch weer aan Starbuk moesten laten. Zoals ik had verwacht, met Filip die het verst van zijn leefwereld toch weer een mooie fond legde waar vooral Chriz en Steven enkele unieke punten konden doorheen roeren. Voor mezelf het gevoel dat er meer had ingezeten, het zijn toch vooral de missers die blijven hangen. Maar ik neem aan dat ook de toppers hier eerder wat rateerden dat mss ook wel ergens geweten was. Dat zou toch het kenmerk van een goeie nichequiz moeten zijn: dat je niet iets meer begaan bent met een gemist antwoord, omdat het je net iets meer na aan het hart ligt.
Alle zonden die onlosmakelijk met dit soort quiz verbonden zijn, worden Eddy met graagte vergeven, en ik hoorde toch al van een paar ploegen (en een paar is veel in deze context) dat ze graag een vervolg zouden spelen. Om alleen voor onszelf te spreken: onze latexpakjes liggen alweer gestreken (mag je dat strijken?) voor een vervolgeditie.
En dan ga ik nu even verder de huisgenoten verblijden met een studie van de discografie van Umbra et Imago en Biopsychoz. Weg met die K3 en Clouseau!
Waar het op aankomt: de paar ploegen die tegen beter weten in de kelder zijn ingedoken, hebben én underground gekregen (eens iets anders dan de deuntjes van week na week - niets mis mee, maar met een quiz die er helemaal van wegblijft evenmin) én kunnen scoren: het was haalbaar en speelbaar, ook al passeerden er dingen als Klaus Nomi of GG Allin, die zelfs in de 'alternatieve' quizzen op de kalender weinig 'airplay' krijgen.
Eddy slaagt er nu al in om 3 doelgroepen te bedienen: zijn Bizarre Muziekquiz is een algemene muziekquiz met eigen smoel, maar speelbaar. Zijn metalquizzen zijn speelbaar, maar overduidelijk Eddy. En zijn Undergroundquiz deliverde, maar was ook Eddy ten zweetvoeten uit.
Goeie vondsten: openen met een nummer uit het eerste album van een artiest, en daar dan de hoes van zijn laatste aan kopplelen. En eindigen met een ronde die net het omgekeerde deed. Of de ronde Untitled: ik dacht, nu gaan we het krijgen - een onhaalbare ronde hidden tracks van obscure uitvoerders - maar nee, ook hier bleven we scoren. de bonusronde was eigenlijk te laat, maar door het technologische hoogstandje met de stembakjes ook wel eens interessant als experiment. Multiple choice is not done voor een hele quiz, maar met deze uitsmijterronde was het wel ok. En dat je bij een misser meteen aan de schandpaal werd genageld, was ook verteerbaar in dit keldersfeertje.
De underground tapte ook uit verschillende krochten: van metal over dance tot punk en wave tot zelfs een streepje jazz (Strange Fruit van Billie Holiday), altijd wel met een industrieel of zwart trekje of toch minstens een korrel in de stem of een iets bozere beat of een bizar hersenkronkeltje.
Zelf blunderde ik met NOFX en Treponem Pal, en passeerden er nog een pak dingen waarvan je denkt: dit wist ik eigenlijk wel. Maar het is niet je dagdagelijkse meug en echt er op geoefend raak je niet door andere muziekquizzen. En dat was net het leuke aan de avond: het stof werd eens afgeblazen van muziekjes die al een tijdje geen daglicht meer hebben gezien in je geheugen.
Het scoreverloop verliep ook behoorlijk interessant, met enkele serieuze zwiepen in het klassement, maar toen de aap helemaal uit de mouw kwam bleken dat toch weer de Would Be Monkees te zijn die zich het meest in hun sas voelden bij al dat sinisters dat Eddy voorschotelde.
Met onze onuitgegeven Locos dieselden we in het begin wat mee in het klassement, maar ergens schoot er toch een turbo aan die ons even naar een 4e stek leidde, die we alsnog toch weer aan Starbuk moesten laten. Zoals ik had verwacht, met Filip die het verst van zijn leefwereld toch weer een mooie fond legde waar vooral Chriz en Steven enkele unieke punten konden doorheen roeren. Voor mezelf het gevoel dat er meer had ingezeten, het zijn toch vooral de missers die blijven hangen. Maar ik neem aan dat ook de toppers hier eerder wat rateerden dat mss ook wel ergens geweten was. Dat zou toch het kenmerk van een goeie nichequiz moeten zijn: dat je niet iets meer begaan bent met een gemist antwoord, omdat het je net iets meer na aan het hart ligt.
Alle zonden die onlosmakelijk met dit soort quiz verbonden zijn, worden Eddy met graagte vergeven, en ik hoorde toch al van een paar ploegen (en een paar is veel in deze context) dat ze graag een vervolg zouden spelen. Om alleen voor onszelf te spreken: onze latexpakjes liggen alweer gestreken (mag je dat strijken?) voor een vervolgeditie.
En dan ga ik nu even verder de huisgenoten verblijden met een studie van de discografie van Umbra et Imago en Biopsychoz. Weg met die K3 en Clouseau!