tony servi schreef:Een maand of twee geleden vroegen collega's of ik met hen wou meedoen aan een quiz in Ruisbroek. Allemaal fragmenten. Voor één collega, die veel muziek luistert, er aardig wat van kent en graag af en toe eens quizt, was het de eerste kennismaking met een muziekquiz. Wel, hij was ge-de-gou-teerd. Na drie rondes van 15 of 20 fragmenten begon hij al op zijn horloge te kijken en af te tellen naar het einde. Can't say I blame him. Dus als je zieltjes wil winnen en vers bloed in het muziekquizmilieu wil, dan zal het toch via originelere concepten moeten, denk ik. En die van Humo was verre van uitstekend samengesteld (bizarre rondes, vreemde trivia en gerecycleerde vragen uit de Knack, ...), maar wel eens wat anders. Volgens mij hebben veel gelegenheidsploegen zich in de voorrondes geamuseerd. We vonden denk ik allemaal de Teachers-vraag van Soulwax wat belachelijk. Maar zijn de titels die standaard gevraagd worden op muziekquizzen niet even absurd? Als je goed luistert kun je als ervaren muziekquizzer gericht gokken op de titel. Dat betekent dus dat je 1 op 2 kunt halen op een fragment dat je nog nooit van je leven hoorde. Ik vind dat onfair.
Is het daarom dat jullie maar drie quizzen per jaar spelen? (Sorry als het er vier zouden zijn.) Want in het circuit is het inderdaad gangbaar dat de rondes met muziek waarvan uitvoerder én titel gevraagd wordt eerder regel dan uitzondering zijn. En gelukkig maar. Met alle sympathie voor je collega, maar als hij na drie rondes muziekfragmenten ge-de-gou-teerd (blijkbaar zeer erg, want met liggende streepjes) is, dan vraag ik me af wat hij dan precies van een muziekquiz had verwacht.
Heeft het muziekquizcircuit nieuwe zieltjes nodig? In sé misschien niet, maar hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Toch denk ik dat als je nieuwe zieltjes wil winnen dat je daar het best van al in zal slagen met zo'n 'inspiratieloze' (nou ja, zeg, alsof je niet genoeg variatie in thema's etc. kan leggen
) uitvoerder-titel-quiz. En dan nog vooral die van het type waar quasi alle titels uitermate onfair in het fragment schuilgaan. Hoe verklaar je anders dat er op toegankelijke hitquizzen doorgaans het meeste ploegen ingeschreven zijn en het volgende jaar graag terugkomen? De quizzen in Bellem (aanstaande zaterdag zijn er weer 50+ ploegen ingeschreven) die hierboven al zijn aangehaald, zijn hierbij toch een goed voorbeeld.
Voor ik hier onbedoeld een polemiek start: ik wil niet zeggen dat die quizzen per definitie de beste zijn (ik ben gewoon blij dat er gequizt kan worden), want zelf geniet ik van alle soorten muziekquizzen: hitquizzen, mix hit-alternatief en puur alternatieve quizzen. Ik ben geen hokjesdenker, maar de 'opdeling' is er nu eenmaal, en ik blij dat alle organisatoren elk jaar weer de zin blijven vinden om ons keer op keer leuke avonden te bezorgen.
Het is allemaal even leuk, op voorwaarde dat er maar muziek uit de boxen schalt. Theorie mag daar overigens gerust bij zijn en mag zelfs een stevig aandeel in beslag nemen (albumhoezen, foto's, theorievragen gekoppeld aan fragmenten, etc. alles is leuk voor de afwisseling), maar alles vertrekt toch vanuit muziek beluisteren. En die hoeven we zeker niet allemaal te kennen. Integendeel, het is net fijn om op muziekquizzen liedjes te ontdekken, dingen te horen die je nader wil leren kennen.
Het lijkt me onmogelijk dat een droge waar/niet waar-vraag je zin kan doen krijgen om de groep waarover de vraag ging te gaan opzoeken. En ook die mash-upmixen dragen weinig bij op dat gebied.
Ik denk niettemin ook dat de meeste ploegen zich bij de voorrondes geamuseerd hebben, maar of dat enkel door de quiz komt, dat weet ik niet. Zoals je terecht stelt: amusement en vertier primeren. Als ik een hele avond niets naar mijn meug hoor, maar goed gelachen heb, ben ik tevreden. Maar we moeten een kat een kat durven noemen en de quiz beoordelen zoals hij was. Is een quiz te moeilijk, te eenzijdig, te ... dan mag dat gezegd worden. En dat staat los van het plezier dat je doorgaans sowieso beleeft, omdat je nu eenmaal met je vaste ploeg (in mijn geval ook vrienden) op stap bent.
Wat me dan ook brengt bij de quiz van afgelopen zondag: was dat een goede quiz? Volgens mij(n bescheiden mening) niet. Alle begrip voor wie er anders over denkt, maar een heleboel gokvragen, vragen over wat recentelijk in het blad verschenen is, halve dictees, mash-ups die inspiratieloos van het net geplukt zijn, of schrijf-op-wat-u-hoort-zingen-rondes zijn niet bepaald wat ik goed samengesteld noem. Het is eens iets anders, ja. Maar niet iets waar veel muziekquizzers echt op zitten te wachten, denk ik. De laatste twee rondes waren voor mij absolute dieptepunten. Een ronde waarin je team stelselmatig de tafel moet verlaten, is sowieso al bedenkelijk, maar dan nog om de quiz af te sluiten. Een bizarre stop, als je 't mij vraagt.
Maar heb ik me geamuseerd zondag? Dat wel, maar daar zit de quiz op zich voor nauwelijks enkele procenten tussen. De omkadering daarentegen, die was wel absoluut top. Maar geef mij toch maar de groezelige achterafzaaltjes, waarin quizzen met fragmenten gespeeld worden. De Humo-hype kan weer gaan liggen, back to normal. Ik vind het niet erg, ik heb al zin in zaterdag. En de weken die daarop volgen.
Just my two cents.
) zijn videoclips gewoon inherent aan de 'business' en dus een mooi zijstapje op een quiz. Maar zij vormden maar een pietluttig aandeel.
"quizzen in Bellem" 
(en de mijne zou alvast niet al te veel volk trekken 
