St. Niklaas, de stad met de grootste markt van België en tegelijk voorzien van enkele leuke eetgelegenheden.
Het is altijd leuker om een quiz te starten met een gevulde maag.
Met z'n allen dan maar "den An(t)us" binnengestapt. Ik had oorspronkelijk de letter "T" gemist in de naam.
Waarschijnlijk te wijten aan de vroege duisternis of tengevolge van enkele "homo"-moppen die nog in mijn hoofd ronddwaalden (remember "Brooikensstoet" in Reet)
. Ik koos voor een gevuld pasteitje vergezeld met enkele vers gesneden en gefrituurde aardappelbalken
Mijn collega-quizzers verkozen een traditionele Vlaamsche stoofvlees, vergezeld van enkele kroketjes en een welriekend donkerbruin sausje.
Daarna richting locatie voor " The Battle of the bravest"? Want dit was het toch wel geworden voor mij
De zaal: hier kan men kort & bondig & eerlijk zijn: simpel, onafgewerkt, louche en luguber (er hing een "snuff-movie" gevoel in de lucht
)Iets over 20u00 begon men dan de eerste muzieknoten te verspreiden in de ruige zaal.
Mooi beginnend met sixties om daarna over te gaan naar de latere decennia. Schitterende vermelding van de jaartallen uiterst rechts op het antwoordblad.
De eerste ronde bevatte ook enkele theoretische bijvraagjes. De ene wat makkelijker dan de andere.
Iedereen begon ijverig te noteren, mezelf incluis. Ik had me vooropgesteld toch "iets" te scoren.
Maar wat ik voorspelde bleek al vlug correct te zijn. Iets teveel "alternativo" naar mijn goesting.
En albumtracks
Dat bezorgde me bij momenten (om het toch nog proper te zeggen) de fecaliën! Toch was ik bij momenten aangenaam verrast over de keuze van de muziek.
Wederom leuke en toch hoofdzakelijk "nieuwe" muziek leren kennnen.
Muziek dat ik zeker wel eens zal downloaden als de playlist gepost wordt op dit "goddelijk" forum
Zo hebben we een lange 12-rondes tour moeten overleven. En dat brengt me ook op het enige grote minpunt van de avond.
De veeeeeel te lange avond. Dit had 2 rondes korter mogen zijn om binnen normale uren te eindigen.
Voor de rest, ben ik zeer blij dat ik niet meer zo laag eindigde als mijn vorige individuele deelname
Dus toch nog mijn "klakske" af voor de organisatie en zeker de samensteller
De grootste en "Braveste" van de deelnemers bleek Tony Vandenbogaerde.
Chapeau ook aan allen die hieraan deelnamen en op hun bek durfden te gaan.
Maar de grootste en aangenaamste verrassing: ons Becky!
De enige vrouw in het macho-gezelschap en die toch wel persé naast mij wilde gaan zitten tijdens de 2de helft
Hierdoor was de pijn verlicht en vloog de 2de ronde in een hels tempo voorbij.
Bravo aan allen dus!
Een volgende deelname aan individuele quiz(zen) zal nu nog waarschijnlijk enkele jaren duren voor mij.
May the Force be with Tony voor zijn volgend individueel werkstukje!
Had ik bv The day we caught the train niet gehoord had ik ook Ocean Colour Scene niet geweten, of Yello dankzij Vicious Games. Die jaren 80 waren nog steeds mijn zwakke punt, maar dingen als REM of The Replacements vind ik dan wel weer schitterend. Geen electronic body brol of newbeat hier... Yeah! Verder uitzonderlijk veel goede gokken op dingen als Bonnie Raitt, Connie Francis, Mudhoney... En van 90-2000 geen klachten: geen bands waarvan elke single op de vorige lijkt (zoals Zornik of Kooks), maar Pavement, Calexico of CW Stoneking. Het was echt smullen. Zelfs de openingsdans van mijn huwelijk zat er in (Shirley Bassey). En die Maxx dance is toch veel meer mijn ding dan Milk inc en consoorten. The Grid, Dave Clarcke, Tocadisco... 
En door mijn huidige liefde voor 60/70 haalde ik dus A small victory op deze One fine day. 
