De moeilijkheidsgraad was dan ook zeer goed afgestemd op het doelpubliek, waarbij de ervaren ploegen of coalities van circuitquizzers zelden een paar punten per reeks misten, maar waarbij ook de minder bekende teams best voldoende scoorden om de sfeer er in te houden.
Die sfeer was er zeker, maar het werd zeker geen “foute muziek”-quiz.
Daarmee slaagde Buddy wat mijn verwachtingen betreft 100 % !
Knap gedaan, een schot in de roos!
Er waren wat themareeksen waar je een steun had aan een onderwerp, meestal cryptisch omschreven door een songtitel als “I call your name” (voornamen in de titel), “Here, there and everywhere” (plaatsnamen, in de ruimste betekenis, inbegrepen (Bruno) Mars
) en “Eight days a week” (namen van dagen van de week in de titel). Daarnaast wat mixreeksen waarin gewoon naam en titel werden gevraagd, soms met een extra moeilijkheidsgraad (twee namen, of featuringartiest ook vermelden, duidelijk afgeroepen in de micro bij het begin van elke reeks).Prima zaal ook trouwens, in Kastel (deelgemeente van Hamme). Parkingmogelijkheid ook duidelijk met pijlen van ver aangeduid.
Bediening zeer vriendelijk, jury correct, wat kan een quizzer nog meer willen?
De hoofdprijs?
Neen, die kon maar voor een ploeg zijn en…
Die was weggelegd voor Silent Dolphins
, van kop tot einde aan de leiding (denk ik).De spurt voor de tweede plaats werd (op enige afstand) gewonnen door Gang of Four, voor Greatest Tits. De volledige uitslag zal hier nog wel volgen.
Felicitaties ook naar de volledige organisatie
, want niet enkel de samenstelling was er "boenk op"…
.
.
(zelfs kleine) hits van de jaren 60 en 70 te horen passeren. Ze vonden de recentere nummers dan veel moeilijker, precies omdat ze die muziek steeds minder hadden gevolgd.
(zie post bij disorderbespreking 
Ik, Dimizipken, ben maar een eenvoudige boerenjongen met een minimumloontje.... 