CROSBY STILLS & NASH

International
Lead Singer
Berichten: 221
Lid geworden op: ma 06 aug 2007, 06:59
Locatie: Örnsköldsvik (Zweden)

CROSBY STILLS & NASH

Bericht door International »

Crosby, Stills & Nash, Vorst Nationaal 7/7/2009, organisatie Greenhouse Talent

Op dinsdagavond 7 juli konden we de eerste echte ‘supergroep’ uit de popgeschiedenis aan het werk zien in Vorst. Een gelegenheid die we niet lieten voorbijgaan, temeer daar de groep onlangs nog als topact actief was op het Glastonbury Festival.
Crosby kwam uit ‘The Byrds’, Nash was lid van ‘The Hollies’ en Stills maakte deel uit van ‘Buffalo Springfield’. Deze mix resulteerde in één van de meeste succesvolle samenwerkingen uit de muziekgeschiedenis. Ieder lid van de groep bracht verschillende invloeden mee en dit gaf als resultaat een afwisseling van country, liefdesliedjes en zware gitaarrock. Maar zij zijn vooral geliefd om hun prachtige meerstemmige samenzang.
Die oefenden zij eerst samen in de woonkamer van Jody Mitchell en de eet(!)kamer van Mama Cass.
Ze kwamen voor het eerst naar buiten met hun muziek tijdens een schuchter optreden op het Woodstock Festival in 1969. Met een onmiddellijk succes tot gevolg. Toen Neil Young de groep kwam vervoegen was het hek helemaal van de dam. Hun LP ‘Déjà Vu’ was een immens succes.
Daarna werd het wat stiller rond de groep. Young werkte verder aan een succesvolle solocarrière, Crosby kreeg zware problemen met het gerecht en bracht 1985 en 1986 in de gevangenis door.
En nu staan ze er weer.
Het concert in Vorst Nationaal begon aarzelend en heel rustig. De groepsleden hadden duidelijk wat stemopwarming nodig. Maar toen ze eenmaal op dreef waren kregen we een fenomenaal optreden te horen. Vergeef mij als ik enkele titels vergat te noteren: een verslaggever is ook maar een mens en kan ook betoverd worden door al die schoonheid.
Ze zetten in met “Helplessly Hoping”. Gedurende de volgende nummers werd het concert heel intimistisch met prachtige samenzang. Ze kondigden een nieuw coveralbum aan met hun 20 favoriete songs, een album dat geproduced wordt door Rick Rubin.
Daaruit brachten ze achtereenvolgens “Ruby Tuesday” van de Rolling Stones, “You Can Close your Eyes” van James Taylor, “Reason to Believe” van Tim Hardin en “Girl from the North Country” van Bob Dylan. Dit laatste nummer kon de Zweedse dame naast mij duidelijk heel erg waarderen.
Dan kwamen “Guinnevere” en “Dream for Him” (een nieuw nummer). Ondertussen kwamen nog een viertal muzikanten (een drummer, twee keyboardspelers en een bassist) het podium opgeslopen en werd de sound iets harder.
Met “Uncle John’s Band” en “Our House” besloten zij na een uurtje het eerste deel van hun optreden.
Na de pauze kwam er steeds meer vaart in de nummers. De heavy gitaar van Stills sneed soms door merg en been. Alleen miste ik soms wel de gitaarduetten met Neil Young, maar je kan natuurlijk niet alles hebben. We hoorden verder “Marrakech Express”, “Just a Song before I Go”, “Long Time Gone”, Déjà Vu”, en het meeslepende “Almost Cut my Hair”. Ook ‘Buffalo Springfield’ werd niet vergeten: “Bluebird” en “For What It’s Worth” werden prachtig hard en strak gebracht.
Als bisnummers kregen we dan nog prachtige versies van “Wooden Ships” en “Teach Your Children” te horen.
Na meer dan twee en een half uur muziek keerden wij moe maar tevreden huiswaarts, met een erg voldaan gevoel.

Binnenkort na te lezen op http://www.musiczine.net
Plaats reactie