TJENS MATIC (De Kreun, 14 december 2017)

Gebruikersavatar
Guess Who s Ozzy
Popstar
Berichten: 307
Lid geworden op: wo 13 feb 2008, 13:38
Locatie: Aarsele / Guess Who

TJENS MATIC (De Kreun, 14 december 2017)

Bericht door Guess Who s Ozzy »

TJENS MATIC (De Kreun, Kortrijk, 14 december 2017)

'WOW! (Waardig Ouder Worden)'

Arno, le plus beau van de vaderlandse rock, hoort en voelt zijn biologische klok steeds harder tikken. Langzaam afbouwen, decadent rentenieren of gewoon stilletjes wegdeemsteren lijken echter nog niet besteed aan de 67-jarige veteraan. De jeugd wordt preutser en de rock die ze maken alsmaar braver: het zint Arno duidelijk niet, dus nu het vege lijf nog mee wil vindt ie het hoog tijd om de puntjes ‘go-go-godverdomme’ nog eens op de ‘i’ te zetten. Hij kon hierbij geen meer welgekomen kuur bedenken dan een bloemlezing uit zijn strafste muzikale stoten bij respectievelijk Tjens Couter (’72-‘80) en TC Matic (‘80-‘85), twee prominente bands uit de Belgische muziekgeschiedenis die anno 2017 grammaticaal versmelten tot TJENS MATIC.

Uit de oorspronkelijke bezetting van beide oerbands is enkel Arno nog van de partij; tijdens deze tour wordt ie vergezeld van drie jonge(re) honden die in een klassieke bas-drum-gitaar opstelling rauw en energiek van jetje kwamen geven. Voor compagnon de route en meester-toetsenist Serge Feys is tegenwoordig geen plaats meer. Met Tjens Matic wil Arno duidelijk terug grijpen naar de pure eenvoud van de rock’n’roll, gespeend van alle franjes. Kortom, wie dacht frivole 80ies pop (“Ugh Ugh”) of melancholische ballads (“Elle Adore Le Noir”) op het menu terug te vinden kwam van een kale reis uit Kortrijk terug.
Speciaal voor deze tour heeft de nachtburgemeester zijn ‘cockney English’ accent terug wat ingeoefend, wat deze trip met de teletijdsmachine naar het Belpop landschap medio midden jaren ’70 nog echter maakt. Uit die periode dateert de uitgebeende garageblues uppercut “Gimme What I Need”, het beste nummer dat de generatiegenoten van Dr. Feelgood nooit maakten. Arno vertelt er een sappige anekdote bij over hoe het nummer zelfs zijn weg vond naar de jukebox van het legendarische New Yorkse punkhol CBGB’s. De veertigers en vijftigers in de tot de nok gevulde Kreun nemen zijn gewauwel maar wat graag voor waarheid aan, en gooien er prompt hun eigen sterke verhalen bovenop.

Niemand is afgezakt naar Kortrijk om voor de elfendertigste keer “Oh La La La” en “Putain Putain” voorgeschoteld te krijgen, maar helaas, beide pronkstukken uit het nationaal cultureel erfgoed passeren toch de revue. Een pak interessanter wordt het als nummers die zelden of nooit de solo setlists van Arno halen worden opgediept. Een zwierige rocker als “Forget The Rest, Take The Best” (een heropgevist Tjens Couter B-kantje uit ‘78) en de hoekige punkwave van TC Matic’s “Arrivederci Solo” (‘83) staan vanavond netjes zij aan zij, urgent en zonder direct aanwijsbare ouderdomskwaaltjes. Dat Tjens Matic overigens niet enkel het verleden doet herleven bewezen ze met het aan The Jesus Lizard-schatplichtige “Middle Finger”, een nieuw nummer dat onlangs als 45-toeren singletje werd uitgebracht en alles in zich heeft om een collectors item te worden. Wie snel even de lyrics doorneemt herkent trouwens prompt een oud zeer: Arno en Bart De Wever, écht goeie vrienden zullen het nooit worden.

Tijdens de encores deelt de groep de laatste twee kopstoten uit die ons er nogmaals doen aan herinneren wat voor een progressieve band TC Matic eigenlijk wel was. Van avant-garde blues (“Ha Ha”) tot averechtse funkwave (“Bye Bye ‘Till The Next Time”): Arno en Jean-Marie Aerts gooiden het toen allemaal in de mix en het werkt 35 jaar later nog steeds. De trip mocht gerust nog wel wat langer duren, maar na een uur en een kwart ging de stekker er toch onverbiddellijk uit. Niet getreurd, de AB biedt volgende maand alweer een nieuwe afspraak met dit weerbarstig stukje Belpop geschiedenis.

Binnenkort ook na te lezen via http://www.musiczine.net
Plaats reactie