LEONARD COHEN, Minnewaterpark, 10 juli 2008

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Guess Who s Ozzy
Popstar
Berichten: 307
Lid geworden op: wo 13 feb 2008, 13:38
Locatie: Aarsele / Guess Who

LEONARD COHEN, Minnewaterpark, 10 juli 2008

Bericht door Guess Who s Ozzy »

LEONARD COHEN, Minnewaterpark, 10 juli 2008

“Innemende maestro Cohen imponeert in verstild Minnewaterpark”

Het begrip ‘levende legende’ wordt door rockjournalisten te pas en te onpas wel eens gebruikt om de muzikale impact van zijn of haar favoriete band of artiest te beklemtonen. Doorgaans betreft het hier muzikale pioniers op gezegende leeftijd, eigenzinnig artistiek talent met een bewogen levenswandel of performers die ondanks matig commercieel succes en sporadische live optredens toch een ware cult status hebben verworven. De Canadese dichter en maestro LEONARD COHEN beantwoordt aan zowat elk van deze definities, en wordt samen met Bob Dylan tot één van de meest invloedrijke singer-songwriters uit de vorige eeuw gerekend. Van Cale tot Cave en van U2 tot Sisters of Mercy, allen hebben ze hun bewondering voor de mens en de artiest in Cohen nooit onder stoelen of banken gestoken. Bij zijn terugkeer uit een Zenboeddhistisch klooster in ’99, en een matige muzikale come-back met het album ‘Ten New Songs’ twee jaar later, werd Cohen persoonlijk geconfronteerd met de inhaligheid van de mensheid, een thema dat notabene in verschillende van zijn songs wel eens opduikt. Wanneer blijkt dat een voormalige manager diens zuurverdiende pensioenkas vakkundig heeft leeggeplunderd moet de oude grijze vos tegen wil en dank terug op zoek naar een plaats onder de spotlights. Cohen brengt voor het eerst in meer dan 20 jaar een poëziebundel uit, ‘Book of Longing’, waaruit gedichten later op muziek worden gezet door Philip Glass. Hierdoor wordt zijn eerlange kandidatuur voor een plaats in de Rock and Roll Hall of Fame in maart van dit jaar eindelijk realiteit, en breekt hij bovendien met zijn oude voornemen om nooit meer op te treden door zowaar op wereldtournee te vertrekken. Het serene middeleeuwse kader van het reeds maanden op voorhand uitverkochte Minnewaterpark vormde afgelopen donderdag, aan de vooravond van het Cactus festival, een ideaal decor voor de Belgische halte op Cohen’s (laatste?) Europese doortocht.

Onder het toeziend oog van een hoofdzakelijk grijzend/grijs en kalend/kaal publiek werd de set afgetrapt met twee klassiekers uit Cohen’s poppy en toegankelijk 80ies oeuvre, “Dance Me to the End of Love” en “Ain’t no Cure for Love”. Wel ja, aftrappen is misschien niet de juiste omschrijving voor de tengere gentleman die in zwart maatpak en kenmerkende hoed voorzichtig over het podium schoof en uiterst dankbaar elk applaus in ontvangst nam. De ‘spoken words’ van de intussen 73-jarige troubadour klonken echter even donker, broos en gebiedend als op plaat, en ook diens zeer gedisciplineerde en uitstekend musicerende begeleidingsgroep eiste doorheen gans de set een hoofdrol op. Cohen bood tijdens de lange nummers dan ook ruimschoots de tijd aan klassemuzikanten zoals Neil Larsen (keyboard en orgel) en Dino Soldo (saxofoon) om afwisselend een solo te scoren. Vocaal werd de grijze vos bijgestaan door zijn co-writer Sharon Robinson, een imposante leading lady die vooral in de meer recente minimale softsoul nummers zoals “In My Secret Life” uit ‘Ten New Songs’ bewees over een indrukwekkend koppel stembanden te beschikken.

De fundamenten van Cohen’s muzikale reputatie werden in de late 60ies en vroege 70ies gelegd, en het mag dan ook geen wonder heten dat klassiekers als “Bird on a Wire” (‘69) en “Who by the Fire” (‘74) op het meeste herkenningsapplaus werden onthaald. In tegenstelling tot het eerder serene eerste deel van de set maakte een goed geluimde Cohen na de pauze ruimte voor enige humor tijdens het lang uitgesponnen “Tower of Song”, en bovenal, voor meer wereldsongs uit zijn eerste albums. Tijdens het onvolprezen duo “Suzanne” en “Hallejulah” daalde een bijna ijselijke stilte neer over het Minnewaterpark; het 8000-man sterke publiek verstilde wanneer de oude meester tijdens deze nummers dramatiek en melancholie op onnavolgbare wijze met elkaar verzoende. Enkel die ene “bird in a tree” verscholen in de kruin van het Minnewaterpark stoorde zich hier niet aan, wat de soundtrack bij deze surrealistische zonsondergang compleet maakte. Melig werd het echter nooit, want Cohen zou Cohen niet zijn als hij tussendoor met het zowaar bijna opgewekte “Democracy (is Coming to the USA)” zachtaardig doch trefzeker uithaalde naar Bush & co. De tweede generatie Cohen adepten leerden de Canadese bard vooral kennen via de commerciële voltreffer ‘I’m Your Man’ (’88), en in de setlist doken maar liefst zes nummers uit dat album op. De grootmeester nam een eerste keer afscheid met het titelnummer en het orchestrale “Take This Waltz” waarop menig koppel uit het publiek een walsje uitprobeerde.

Innemend en dankbaar verscheen Cohen opnieuw op het podium om zijn ‘best of’ set gewoonweg verder te zetten. Decennia na hun release blijken “So Long Marianne” (’68) en “First We Take Manhattan” (’88) te zijn uitgegroeid tot evergreens uit het tijdloze oeuvre van de Canadese maestro, meezingbare lappen poëzie die verschillende generaties liefhebbers van Het Grote Lied aanspreken. De folkie in Cohen, inclusief acoustische gitaar, kreeg vervolgens de hoofdrol tijdens het donkere “Sisters of Mercy”, en wat ons betrof was “Closing Time” een ideale afsluiter geweest van een set die, zonder echt lyrisch te worden, gerust als begeesterend kan worden omschreven. De oude meester had het tijdens de uitgebreide bisronde echter meer dan duidelijk naar zijn zin en declameerde vervolgens ook nog “I Tried to Leave You” uit ‘New Skin for the Old Ceremony’ (’74), waarmee hij leek aan te geven oprecht spijt te hebben om van het enthousiaste publiek afscheid te moeten nemen.

Leonard Cohen nam letterlijk en figuurlijk meermaals zijn hoed af voor zijn voortreffelijke band, de dankbare toehoorders en het sfeervolle Brugge. Zelden stond een singer-songwriter dichter bij een festivalpubliek als vanavond, en met een welgemeend “Thank you for keeping my songs alive” was dat ook de grijze vos zelf niet ontgaan. En dan te bedenken dat we deze onvergetelijke momenten allemaal hebben te danken aan een hebberige manager... de cynicus in Cohen kan met een voldaan gevoel op retraite om te genieten van een welverdiend pensioen.

Binnenkort ook na te lezen op www.musiczine.net
Gebruikersavatar
berwt
Superstar
Berichten: 782
Lid geworden op: ma 01 okt 2007, 12:42
Locatie: Gent/ De Flosseklosser

Bericht door berwt »

Alle lovende woorden kan ik beamen. Veel muziek heb ik van thuis uit niet met de paplepel ingegeven gekregen, maar ik ben maar al te blij dat mijn moeder mij deze Canadese bard heeft leren kennen én dat ik mooi op tijd was om hiervoor tickets te bemachtigen. Er was echt niet enkel grijs/grijzend of kaal/kalend volk.

Enkel 'Everybody knows' is mij grotendeels ontgaan. Bij deze verwens ik dan ook de groep die zich nog kwam proppen een tweetal rijen voor mij. Ik vind: zoek uw plaats vóór het optreden ipv de trance van andere genietenden te verstoren wanneer het al bezig is. Screw you!

Hoedanook, een optreden dat ik niet gauw ga vergeten.
peegee
Rock Legend
Berichten: 4331
Lid geworden op: zo 09 sep 2007, 12:31
Locatie: wondelgem
Contacteer:

Bericht door peegee »

berwt schreef:Bij deze verwens ik dan ook de groep die zich nog kwam proppen een tweetal rijen voor mij. (...) Screw you!
Dat was toch niet een zekere Geert met zijn vrienden? :-)
Gebruikersavatar
berwt
Superstar
Berichten: 782
Lid geworden op: ma 01 okt 2007, 12:42
Locatie: Gent/ De Flosseklosser

Bericht door berwt »

peegee schreef:
berwt schreef:Bij deze verwens ik dan ook de groep die zich nog kwam proppen een tweetal rijen voor mij. (...) Screw you!
Dat was toch niet een zekere Geert met zijn vrienden? :-)
Heu... :think: er zag er inderdaad één zo uit dat die Geert kon heten, ja... :? :?:
Spider Murphy
Popstar
Berichten: 294
Lid geworden op: ma 13 aug 2007, 18:17
Locatie: Uitbergen/Diamond Dogs/Paris Hilton Look-a-likes

Bericht door Spider Murphy »

Deze middag een persbericht binnengekregen over een nieuw concert van de Leonard.

LEONARD COHEN op 20 oktober 2008 in Vorst Nationaal
Wie er op donderdag 10 juli in Brugge bij was, zal het beamen.

Leonard Cohen gaf er een workshop in nederigheid door op een zeer
bescheiden manier een legendarisch concert te spelen. Toen hij na
Closing Time terugkwam voor een ironisch gebracht I tried to leave
you hield iedereen zijn adem in. Men geloofde dat het Cohen’s laatste
minuten op een Belgisch podium zouden zijn. Maar zijn
lofbetuigingen aan België en zijn publiek bleken gemeend, want net
als in het bovenvermelde lied zal het hem niet lukken om in één keer
afscheid te nemen. Cohen komt terug met zijn fantastische band op 20
oktober 2008. Ditmaal naar Vorst Nationaal. Over het gedrag van de
weergoden hoeven we ons alvast geen zorgen te maken. Over de
emotionele impact van zijn optredens bestaan geen twijfels.
Alle media zijn het er roerend over eens: de oude vos beschikt nog
steeds over een gouden stem, smetteloos krijtpak, grijze hoed en een
ontwapenende glimlach. Zijn setlist is momenteel een fijne selectie
uit zijn zeer hoogstaande oeuvre. Eén blik op de songtitels Ain’t no
cure for love, Bird on a wire, Who by fire, Tower of Song,
Hallelujah, I’m your man, Take this Waltz, So long, Marianne, If it
be your will of I tried to leave you (kiezen is delen, maar
bovenvermelde songs bezorgden ons in Brugge alvast kippenvel) en je
weet dat de Canadese dichter ook Vorst Nationaal met een glimlach zal
inpakken.
Terechte lof ook voor zijn begeleidingsgroep die de liedjes zeer
spaarzaam maar effectief inkleuren. Tijdens het concert passeren de
meest uiteenlopende instrumenten de revue. Ze dienen het lied en
versterken de kracht van het gebrachte woord. Een eenvoudige rekensom
leert ons dat het Minnewaterpark en Vorst Nationaal ongeveer evenveel
fans kunnen herbergen. Zelfs zonder de mond aan mond reclame van
afgelopen donderdag zal ‘snel tickets bestellen’ de boodschap zijn.

Internet: www.leonardcohen.com

WANNEER? WAAR?

20 oktober 2008 - Vorst Nationaal - Brussel - 20u00

Ticketprijs (inclusief service-kosten): 39€, 49€, 59€, 69€ en 79€
(golden circle)
Er zijn enkel zitplaatsen voorzien.

Tickets zijn te koop vanaf donderdag 17 juli om 9u00 via:
- www.sherpa.be - Telefonisch: 070 / 25 20 20
- De FNAC shops
- De Mediamarkt shops + Saturn

PLATENFIRMA
Sony BMG: 02-705 70 20 (label: Columbia Records)

MEDIA INFO

Greenhouse Talent
Media info: Tinne Kenis +32 (9) 220 99 45, tinne@greenhousetalent.be

Bio, fotomateriaal en persreviews kan u downloaden op
www.greenhousetalent.be/media

www.greenhousetalent.be
Spider Murphy
Popstar
Berichten: 294
Lid geworden op: ma 13 aug 2007, 18:17
Locatie: Uitbergen/Diamond Dogs/Paris Hilton Look-a-likes

Bericht door Spider Murphy »

Reeds uitverkocht, maar extra concert op zondag 19 oktober.
Plaats reactie