SEBADOH (Ha', apr 2008)

Gebruikersavatar
Guess Who s Ozzy
Popstar
Berichten: 307
Lid geworden op: wo 13 feb 2008, 13:38
Locatie: Aarsele / Guess Who

SEBADOH (Ha', apr 2008)

Bericht door Guess Who s Ozzy »

SEBADOH, Handelsbeurs, Gent, 29/04/2008

"Sebadoh: not just another indie rock band"

Wie geld spendeert aan een ticket voor een optreden van SEBADOH doet dat doorgaans niet zonder enig risico. De live shows van deze intussen semi-legendarische Amerikaanse lo-fi indierockers bleken in het verleden immers uiterst wisselvallig: de ene keer slordig maar briljant, een andere keer futloos en onsamenhangend. De voortekenen voor de nieuwe reeks concerten van Sebadoh in originele line-up (Lou Barlow – Jason Loewenstein – Eric Gaffney) waren nochtans gunstig: de optredens van Lou Barlow’s ander muzikaal project, The (New) Folk Implosion, werden afgelopen jaren steevast bejubeld, en tijdens de reunietournees met Dinosaur Jr. lijkt Barlow warempel voor het eerst speelplezier uit te stralen. Aanleiding voor de voorlopig éénmalige rentree van Sebadoh in het live circuit is het 15-jarig jubileum van ‘Bubble and Scrape’, het doorbraakalbum dat het trio integraal beloofde voor te stellen in de Ha’.
Eerste vaststelling bij aanvang van de set: Barlow & co leken fris en monter het optreden aan te vatten, wie dit trio ooit in de AB gezien heeft weet dat dit geen evidentie is! Tweede vaststelling: de ontwapenende Barlow bleek bijzonder goed bij stem wat tijdens een uitgesponnen versie van ”Brand New Love” (’92) al meteen een eerste hoogtepunt opleverde. Anno 2008 blijkt Sebadoh meer dan ooit te zijn uitgegroeid tot een muzikale democratie. Naast Barlow namen ook Loewenstein en Gaffney een deel van de nummers voor hun vocale rekening. Er werd duchtig van instrumenten gewisseld, waardoor het trio spijtig genoeg zelden in hogere versnelling kon schakelen. Anderzijds bleek naast nummers uit “Bubble and Scrape” ook ander moois uit de Sebadoh catalogus in de setlist te steken wat voor de nodige afwisseling zorgde.
In Sebadoh huizen drie duidelijk verschillende persoonlijkheden die elk hun eigen stempel drukken op het groepsgeluid. Barlow is een introverte melancholicus die tijdens “Cliche” en “Soul and Fire”, beiden uit het verjaardagsalbum ‘Bubble and Scrape’, uiterst doeltreffend de gevoelige (en zoals het hoort ietwat ontstemde) snaar wist te raken. Wanneer vervolgens Loewenstein aan het roer komt wordt het innemende Sebadoh eensklaps omgevormd tot een licht overstuurd powertrio. Loewenstein is een veelprater, houdt van contact met het publiek en katapulteerde ons o.a. terug naar het Sebadoh debuut ‘The Freed Man’ (’89) met het grappige “Mouldy Bread”. Gaffney tenslotte, lijkt de meest manische van de drie. Zijn schreeuwzang en jachtig gitaarspel verraden de punk en hardcore invloeden die begin jaren ’90 langzaam maar zeker in de Sebadoh sound binnenslopen. Gaffney’s meest memorabele moment van de avond was ongetwijfeld de indierock parel “Careful” uit ‘Bakesale’ (’94), meteen ook het laatste Sebadoh album waaraan hij meewerkte vooraleer de solo toer op te gaan.
Na een dik uur en een kwart schreeuwde de voor 2/3 gevulde zaal Barlow & co terug voor één enkele bisronde. Naast bovenvermeld “Careful” werd de kroon op het werk gezet met de prototype indierock classic “Gimme Indie Rock”. Bij zijn release in 1991 kreeg dit nummer in volle Nirvana gekte nauwelijks airplay, maar blijkt achteraf even relevant te zijn voor de doorbraak van de tweede generatie indie rock als “Smells Like Teen Spirit” was voor de grunge. Een passende afsluiter dus voor een geslaagd avondje rammelende lo-fi rock, waar het publiek voor één ticket eigenlijk drie optredens van éénzelfde groep te zien kreeg.
Het is bij deze dus bewezen: reunies in indierockland hebben duidelijk een bestaansreden. Afwachten dus wanneer de Pavements, Guided By Voices en Cells van deze wereld het voorbeeld van Sebadoh zullen volgen.

Ook na te lezen (met foto's) via www.musiczine.net
Plaats reactie