THE POSIES (Belle Vue Café, apr 2008)

[Guess Who s Ozzy]

THE POSIES, Belle Vue Café, Molenbeek, 22/04/2008.

"The Posies: ongekroonde koningen van de powerpop worden 20"

Time flies when you’re having fun… Het is ongelofelijk dat Jon Auer & Ken Stringfellow, zeg maar de Kwik & Flupke van de melodieuze powerpop, dit jaar reeds de 20th Anniversary Tour van THE POSIES op gang trekken. Het lijkt immers bijlange geen eeuwigheid geleden dat The Posies in 1993 het voorprogramma van Teenage Fanclub verzorgden in de VK om hun onnavolgbare opus magnum ‘Frosting on the Beater’ op de wereld los te laten. Toeval (of niet), maar 15 jaar later staan Auer & Stringfellow dus opnieuw te blinken op de concertagenda van diezelfde VK voor wat vooraf werd aangekondigd als een acoustische set in het café van de voormalige brouwerij Belle Vue.
De term ‘acoustisch’ bleek al snel wat ongelukkig gekozen toen beide wat gezapig ogende doch immer sympathieke heren gewapend met electrische gitaren olijk het amper 10 cm hoge cafépodium betraden. Jon en Ken Posey mogen dan al een dagje ouder worden, hun harmonieuze samenzang blijft nog steeds het onbetwistbare handelsmerk van elk Posies nummer. De ene keer krijgen de songs hierdoor een melancholisch randje zoals in opener “Throwaway” of “Every Bitter Drop”, terwijl de meer up-tempo nummers “Please Return It” en “Fall Apart With Me” eerder ontredderd of radeloos klinken. De sfeer bij een gemiddeld Posies optreden wordt echter nooit doodernstig, want daarvoor zijn Auer en Stringfellow te grote entertainers: de ruimte tussen de nummers wordt opgevuld door anekdotes vb. over hoe uniek het voor beiden is om uitgerekend in België in een voormalige brouwerij op te treden, of vragen ze zich luidop af waarom hun kortstondige reunie niet evenveel publiciteit krijgt als deze van Led Zeppelin?!
De zaal was gevuld met een 100-tal vooral die-hard Posies fans die moeiteloos de meeste nummers bij het juiste album kunnen plaatsen. Want we moeten eerlijk zijn: The Posies mogen dan al twee decennia bestaan, het zijn vooral de eerste 10 jaar die de meeste memorabele momenten hebben opgeleverd. In die periode werden naast ‘Frosting on the Beater’ (’93) ook ‘Amazing Disgrace’ (‘96) en ‘Success’ (’98) afgeleverd, allen albums die op uw dierbaar CD rek hun plaats naast het verzameld werk van Big Star niet hebben gestolen. Het fabelachtige openingstrio uit eerstgenoemd album, met name ‘Dream All Day’, ‘Solar Sister’ en ‘Flavor of the Month’ mocht hierbij uiteraard niet ontbreken. Tussenin zaten ook nummers uit hun major debuut “Dear 23” (’90) en de single ‘Conversations’ uit het mislukte laatste album ‘Every Kind of Light’ (’05).
Na een dik uur baanden Auer en Stringfellow zich een weg door het publiek (de enige uitweg vanop het podium!) om even later de enige bisronde aan te vatten met twee van hun meest stevige nummers, ‘Daily Mutilation’ en ‘Everybody is a Fucking Liar’. Posies fans van het eerste uur zijn echter veeleisend, en nemen pas genoegen met de setlist wanneer tenminste één van de epische classics “Burn & Shine” of “Coming Right Along” de revue passeren. Ondergetekende had door unieke herinneringen aan een overleden dierbare vriend ongetwijfeld een kippevelmoment beleefd met het eerste nummer, maar “Coming Right Along” breide een even passend slot aan de avond.
Het blijft in de nabije toekomst uitkijken naar nieuw solo-werk van beide heren, maar zoals elke Lennon & McCartney kenner zal bevestigen werd in hun eentje maar zelden of nooit het niveau bereikt van The Posies. Live blijkt het duo alvast nog niets van haar status te hebben ingeboet, en wie weet krijgt het laatste goede album ‘Success’ binnenkort wel een waardige opvolger?

Als dank voor gratis logies en drank mochten THE GASOLINE BROTHERS tijdens het Belgische en Nederlandse luik van The Posies tournee mee als voorprogramma. Bij nadere kennismaking achteraf blijken deze Nederlandse america rockers al even sympathiek als de hoofdact, en beschikken ze bovendien over genoeg goed in het gehoor liggende songs om zich meteen te meten met het betere werk van landgenoten The Blue Guitars en Johan. Mits de nodige promotionele ondersteuning moeten deze muzikale broers zeker kunnen profiteren van de hernieuwde internationale aandacht voor traditionele en melodieuze alt.country en americana dankzij groepen als Wilco, Band of Horses en My Morning Jacket.

Ook na te lezen op www.musiczine.net