PAUL WELLER (Ha', sep 2007)

Gebruikersavatar
Guess Who s Ozzy
Popstar
Berichten: 306
Lid geworden op: wo 13 feb 2008, 13:38
Locatie: Aarsele / Guess Who

PAUL WELLER (Ha', sep 2007)

Bericht door Guess Who s Ozzy »

PAUL WELLER, 13 september 2007, Handelsbeurs, Gent

"Eigenzinnige Weller niet overweldigend"

Precies 30 jaar na zijn eerste muzikale wapenfeit met de legendarische punkrock band The Jam onderneemt Paul Weller dit najaar een kleinschalige acoustische tournee onder de titel ‘Variations of a Dream’. Enkel begeleid op gitaar en synth door ex-Ocean Colour Scene gitarist Steve Cradock citeert de Modfather of Britpop langsheen Europese concertzalen uit drie decennia Britse rockgeschiedenis, van The Jam over The Style Council tot zijn eigen succesvolle solo carrière.
Wie afgelopen donderdag naar de al maanden op voorhand uitverkochte Ha’ te Gent kwam afgezakt voor een feest der herkenning kwam echter bedrogen uit. Alhoewel Weller inmiddels een paar dozijn radiohits op zijn palmares heeft prijken, had de oude rot welgeteld één single, de ballad ‘You do something to me’, in zijn setlist opgenomen. Al snel werd duidelijk dat Weller voor de Variations of a Dream tour een zeer eigenzinnige selectie uit zijn back-catalogue heeft gemaakt die enkel door echte kenners op herkenningsapplaus worden onthaald. Uit de indrukwekkende catalogus van The Jam werd bijvoorbeeld gekozen voor ‘English Rose’ uit ‘All Mod Cons’ (1978) en voor de twee illustere B-kantjes ‘The butterfly collector’ en ‘Liza Radley’. Naast een tweetal minder evidente nummers van The Style Council, waarbij Weller nog eens de hoge stem aanhief die zo kenmerkend was voor de sound van deze groep, werd voorts vooral geput uit de eerste drie solo albums van Weller. Uit het titelloze debuut herkenden we o.a. ‘Into tomorrow’ en uit zijn doorbraak album ‘Wild Wood’ koos de modfather wederom niet voor de evidente titeltrack maar wel voor ‘Foot of the mountain’, ‘Hung up’ en een lang uitgesponnen door Cradock psychedelisch mooi ingeklede versie van ‘Shadow of the sun’ die het eerste deel van het optreden op indrukwekkende wijze afsloot.
De modfather staat live niet bepaald bekend om zijn interactie met het publiek, en behalve een beleefde ‘thank you’ viel er inderdaad weinig te beleven tussen de nummers door. Ook het al wat oudere publiek was er één van het beleefde soort, en liet zich pas echt gelden om Weller terug te roepen voor een paar bissen. Het ijs leek heel even gebroken toen beide Britten de eerste en overigens enige bisronde aanvatten met een korte rookpauze waarbij Weller spontaan een die-hard fan op de eerste rij trakteerde op een smoke. De nicotine werkte alleszins niet inspirerend op het hitgevoel van Weller, die publiekslievelingen zoals ‘Going Underground’ en ‘That’s Entertainment’ ook tijdens de bissen in de kast liet. In de plaats haalde Weller o.a. zijn versie van ‘Wishing on a star’ boven uit het in 2004 verschenen coveralbum ‘Studio 150’, het onbetwiste hoogtepunt van de bissen. Na goed anderhalf uur bleef ondergetekende met een halfverzadigde concert appetijt achter: ja, dit was een goed optreden waarbij de chef echter zodanig veel lekkere aperitiefhapjes serveerde dat hij dan maar besloot om het hoofdmenu niet op te dienen...

Ook na te lezen (met foto's) op www.musiczine.net
Plaats reactie