PRONG (De Kreun, 19 april 2015)

Gebruikersavatar
Guess Who s Ozzy
Popstar
Berichten: 307
Lid geworden op: wo 13 feb 2008, 13:38
Locatie: Aarsele / Guess Who

PRONG (De Kreun, 19 april 2015)

Bericht door Guess Who s Ozzy »

PRONG, De Kreun, Kortrijk, 19 april 2015

"Prong in twee woorden: onvermoeibaar en onverwoestbaar"

Bijna 30 jaar nadat hij PRONG ergens in een New Yorkse achterbuurt boven de doopvont hield moet frontman Tommy Victor ongetwijfeld toch met enige weemoed terugdenken aan diens gloriedagen tijdens de jaren ’90. In de eerste helft van dat decennium was dit powertrio niet enkel een graag geziene gast in haar natuurlijke niche -lees: het betere metal festival-, maar evengoed maakte de band toen moeiteloos de oversteek richting Pinkpop of Pukkelpop. Crossover in de echte betekenis van het woord dus.
Fast forward naar 2015, en we zijn eerlijk gezegd wat pessimistisch over de onuitwisbaarheid van Prong’s muzikale sporen in Belgenland. Dat de groep nog steeds in geen mijlen te bekennen is in StuBru’s Zwaarste Lijst kan je met veel goodwill een veeg teken noemen, maar dat een sympathieke club als De Kreun het bordje ‘uitverkocht’ niet mag bovenhalen wanneer de drie Amerikanen er op een kermiszondag het lentestuifmeel van de trommelvliezen komen blazen baart ons al meer zorgen.

Dat Tommy Victor er na drie decennia echter nog steeds staat heeft hij grotendeels aan zijn enthousiasme en gretigheid te danken, en ook al lijkt de rest van de zaal niet volledig gevuld, zolang hij de eerste rijen kan ophitsen lijkt de man zichtbaar tevreden. Bovendien verkeert Prong de jongste tijd in een wel erg creatieve bui. Vorig jaar verscheen nog het prima ‘Ruining Lives’, wiens stuiterende titeltrack de set in Kortrijk op gang mocht blazen, en nu al is er de opvolger in de vorm van het coveralbum ‘Songs From The Black Hole’. Als voormalig geluidsman van hét punkhol bij uitstek CBGB zag een jonge Victor medio jaren ’80 zowat elke band met naam en faam in de hardcore scene passeren, en met dit in Berlijn ingeblikte album lijkt de veteraan een persoonlijke tribute aan zijn jeugdhelden te willen betuigen. De Kreun rook dan ook heel even naar New York toen trashy interpretaties van Bad Brains’ “Banned in DC” en Black Flag’s “The Bars” het jonge grut inspireerde tot het betere beukwerk in een spontaan gevormde moshpit. Dé band die echter meest bepalend is geweest tijdens de adolescentie van Prong moeten we aan de andere kant van de grote plas zoeken. Volgens Victor is Killing Joke met voorsprong zijn alltime favourite band, en dat zette Prong vanavond nog eens overtuigend in de verf met een getrouwe versie van “Seeing Red” uit het titelloze comeback album van hun inspirators uit ‘03.

Prong een ganse avond in de rol van coverband aan het werk zien zou niet eens zo’n gek idee zijn als je weet dat er op ‘Songs From The Black Hole’ ook nog hommage wordt gebracht aan o.a. Hüsker Dü, Butthole Surfers, Fugazi en ja zelfs Neil Young, maar dat zou de erfenis van Victor toch enigszins geweld aan doen. Het duurde dan ook niet lang of er werd een sixpack stone cold classics opengetrokken uit zowat alle tijdsgewrichten en subgenres waarin Prong brokken heeft gemaakt.
“Beg To Differ”, “Unconditional” en “Lost and Found” stammen uit de tijd dat de band het begrip crossover metal van een nieuwe definitie voorzag, wat hen even later overigens tot vaste klanten van MTV’s Headbangers Ball zou maken. De oorspronkelijke versies van “Another Wordly Device”, “Whose Fist Is This Anyway?”, “Snap Your Fingers, Snap Your Neck” uit het opus magnum ‘Cleansing’ (‘94) en het titelnummer uit ‘Rude Awakening’ (‘96) kregen door sterproducer Terry Date destijds een industrial randje aangemeten, maar ook zonder die studio spielerei blijven het retestrakke anthems die gevoelstemperatuur en polsslag simultaan de hoogte injaagden.
De beperkte bloemlezing uit de platen die Victor in een steeds wisselende bezetting opnam na de reunie van Prong begin jaren ’00 liet alweer een ander geluid horen, dit keer richting melodieuze trashmetal. “Power Of The Damager” en “Revenge...Best Served Cold” uit de Prong v2.0 albums scoorden ei zo na de brutaalste riffs van de avond, in hoofdzaak de verdienste van de virtuoze vingervlugheid van een onvermoeibare Victor. Toen de voorste rijen even naar adem hapten in de bloedhete zaal was de frontman er als de kippen bij om wat olie op het vuur te gieten. “Are you tired already?” klonk het provocerend, want als er iets is wat Victor haat als de pest dan is het wel een mak publiek.
Zoveel interactie er is met zijn fans, zo weinig gebaren heeft Victor nodig om zijn twee kompanen in de pas te laten lopen. We hebben Prong de afgelopen twee decennia een stuk of vier keer live meegemaakt, met telkens andere muzikanten in loondienst. Vanavond waren Jason Cristopher (bas én voetblessure, ex-Stone Sour) en Art Cruz (drums, ex-Winds Of Plague) van de partij, maar erg veel deed dat er niet toe: Prong = Tommy Victor en omgekeerd, zoveel is duidelijk.

Tijdens de encores hadden Victor & co nog wat covers van persoonlijke helden te geef, en voor het eerst vanavond waren we zowaar toe aan wat relatieve rustpunten. Waar Sisters Of Mercy’s “Vision Thing” nog vrij waarheidsgetrouw klonk werd “Third From The Sun” van de wat illustere industrial pioniers Chrome vakkundig binnenste buiten gekeerd. Prong hield finaal de eer aan zichzelf en klauwde zich een weg naar de eindmeet met “For Dear Life” en “Prove You Wrong”.
Met zweet op de rug en een lijf doordrongen van adrenaline strompelde het publiek met mondjesmaat naar buiten. De kermisgekte op het stationsplein was inmiddels het zwijgen opgelegd. Laten we hetzelfde nooit hopen voor the allmighty Prong.

Ook na te lezen (met foto's) op http://www.musiczine.net
Plaats reactie