J MASCIS (De Kreun, 8 december 2014)

Gebruikersavatar
Guess Who s Ozzy
Popstar
Berichten: 306
Lid geworden op: wo 13 feb 2008, 13:38
Locatie: Aarsele / Guess Who

J MASCIS (De Kreun, 8 december 2014)

Bericht door Guess Who s Ozzy »

J MASCIS, De Kreun, Kortrijk, 8 december 2014

"Dinosaur Jr. unplugged en snedig"

Net als generatiegenoot Thurston Moore laat ook Dinosaur Jr. opperhoofd J MASCIS dit jaar van zich spreken met een solo avontuur waarin de alternatieve gitaarheld zich naar hartelust kan uitleven zonder bemoeienissen van zijn bandmaatjes. Terwijl Moore de erfenis van Sonic Youth moeiteloos in ere houdt keert Mascis de overstuurde decibels tegenwoordig echter radicaal de rug toe. Op zijn jongste twee solo-albums, beiden verschenen op het SubPop label dat tegenwoordig ook onderdak verschaft aan o.a. The Afghan Whigs, ontpopt de langharige grijsaard zich als een breekbare troubadour met acoustische liedjes die zoals steeds kopje ondergaan in weemoed en radeloosheid.

De clubtour ter promotie van zijn recentste liedjesalbum ‘Tied To A Star’ deed Mascis afgelopen maandag belanden in een karig gevulde Kreun club. De Amerikaanse indielegende had naast een selectie geestrijke dranken ook wat keelsprays klaar staan om de krassen in zijn stembanden wat te smeren. In het repetitiehok van Dinosaur Jr. tornt diens getormenteerde stem nauwelijks uit boven de wall of sound, maar in afwezigheid van Lou Barlow en Murph én enkel gewapend met een (semi-)acoustische gitaar blijkt Mascis toch geen onaardige zanger, maar dan wel één die geen boodschap heeft aan smalltalk met publiek.
Tijdens openers “Listen To Me” en “Me Again” liet Mascis zich meteen van zijn meest introverte kant zien. Het is een compliment dat de wat nors ogende man ons mogelijk niet in dank zal afnemen, maar de sobere inkleuring van die liedjes had wel wat weg van Lou Barlow’s acoustische Sentridoh avonturen. Lang duurde het echter niet of Mascis begon te stoeien met effectpedalen en electrisch versterkte gitaarloops, waardoor de rest van de set snedig balanceerde tussen ‘plugged’ en ‘unplugged’. De die-hard fans die J Mascis vooral een warm hart toedragen als frontman van Dinosaur Jr. kwamen dus allerminst bedrogen uit, te meer omdat er maar liefst 7 songs uit de back catalogue van die band op de setlist prijkten. Ook zonder de pletwals tandem Barlow-Murph klonk het oudje “Little Fury Things” nog even vitaal als ruim een kwarteeuw terug, maar nog groter was onze voldoening toen met “Get Me”, “Out There” en “Not The Same” een indrukwekkend drieluik uit één van onze favoriete Dinosaur platen ‘Where You Been’ (‘93) werd geplukt.

J Mascis beperkte zich gelukkig niet tot het louter muzikaal herkauwen van oud materiaal. Ook uit het jongste solo exploot van Mascis noteerden we een aantal fraaie hoogtepunten: het met een depri gitaarmotiefje doorweven “Stumble”, het orientaals getinte “Heal The Star” en de instrumentale Led Zep pastiche “Drifter”. In het slot van de bijna anderhalf uur durende set staken trouwens nog wel meer van dat soort knipogen naar muzikale collega’s. Wie de ogen even dicht kneep tijdens het tevens van Dinosaur Jr. geleende “Alone” kon zich zo een gitaarduel tussen Neil Young en diens Crazy Horse inbeelden, en zelfs een minder voor de hand liggende referentie als John Denver kreeg een eerbetoon met een sober “Leaving On a Jet Plane”. Tijdens de enige bis greep Mascis nog een keer de kans om zijn gitaar technisch vernuft te demonstreren met een lekker slordige doch veel te korte interpretatie van The Cure’s “Just Like Heaven”.

In tegenstelling tot het klinisch dode Sonic Youth lijkt de toekomst van Dinosaur Jr. bijlange nog niet gehypothekeerd. We hebben niets met voetbaluitslagen tussen rivaliserende ploegen, maar na de set van vanavond én het vorig jaar herboren Sebadoh dringt zich toch volgende conclusie op: Barlow-Mascis: 1-1.


Ook na te lezen op http://www.musiczine.net
Plaats reactie