Ondertussen weet je al wat je krijgt in Zandvliet, zo na 12 edities, en dat was ook dit jaar niet anders. Een hele avond prachtig gedocumenteerd met haarscherp beeld en geluid, dan vergeet je snel dat er naar je persoonlijke smaak nét iets teveel softpop/softrock passeert en dat je nu echt wel genoeg 70s pornosnorren hebt gezien op het einde van de avond. De ronde van de dochters is dan ook een mooi breekpunt in de quiz (niet voor mij, maar mijn teammaats lustten er wel pap van), en we deden het daar zo mogelijk nog beter.
Elk puntje was kostbaar, en naar ons aanvoelen was er weinig mildheid bij de jury. In een bepaalde ronde zetten we er drie titels op die close but no cigar waren, maar hadden we toch 1 keer op mildheid gerekend. Maar letterlijk is Rain Down On Me inderdaad niet hetzelfde als Rain On Me, en dus bleek dat puntje ons ook niet gegund.
Zelf vind ik dat Zandvliet altijd doenbaar start, maar naar het einde toe net iets moeilijker worden. Kaf en koren?
Zelf kom ik hier vooral voor de classic / progrock fragmenten, maar daar werd toen gekozen voor de Hotel Californias van deze wereld, of aan het andere uiterste dan weer voor een band als Pendragon - in mijn winkel maar me er nooit in verdiept en zaalsolomateriaal, vermoed ik. In de pauze hoorde ik dan wél een favorietje terugkomen, en dan vraag je je altijd af waarom ze die niet eens in de quiz zelf draaien
. En daar waar hier vroeger al eens een Vintage Trouble werd gevraagd of een Blackberry Smoke, bleef dit +2000 marktsegment dit jaar onaangeroerd. Kleine heel subjectieve dompertjes op heel veel visuele feestvreugde, zijn dat.Hyperspannend aan de top, met een titanenstrijd tussen Greatest Tits en Martha, uiteindelijk in het voordeel van de laatsten beslecht. Ik las al dat Luk een persoonlijk favorietje liet liggen, dus dat wordt een verjaardag in mineur en slecht humeur
. Zet ze er maar al op, die Los Locos, voor volgend jaar. Voor mijn part in dezelfde bezetting, en met de ambitie om nog beter te doen uiteraard.
